Onları bırak! Çünkü ben, ayaklarımı mestlerimin (çarıklarımın) içerisine abdestli olarak koydum hadisi şerifi

عن المغيرة بن شعبة -رضي الله عنه- قال: ((كُنت مع النبيَّ -صلَّى الله عليه وسلَّم- في سَفَر، فأهْوَيت لِأَنزِع خُفَّيه، فقال: دَعْهُما؛ فإِنِّي أدخَلتُهُما طَاهِرَتَين، فَمَسَح عليهما)). 

[صحيح.] - [متفق عليه، واللفظ للبخاري.]

المزيــد 

Muğira b. Şu'be radıyallahu anh'dan rivayet edildiğine göre o, şöyle demiştir: 

"Ben bir seferde Nebi sallallahu aleyhi ve sellem ile beraberdim. (Abdest alacağı sırada) ayakkabısını çıkarmak üzere ellerimi uzattığımda bana: 

«Onları bırak! Çünkü ben, ayaklarımı mestlerimin (çarıklarımın) içerisine abdestli olarak koydum» 

buyurdu ve ayaklarının üzerini meshetti." 

  

Sahih Hadis - Muttefekun Aleyh. Hadisin bu lafzı Buhârî'ye aittir.

Şerh

Muğira b. Şu'be radıyallahu anh Nebi sallallahu aleyhi ve sellem'in çıkmış olduğu seferlerinden birisinde O'nunla birlikteydi. Bu, Tebuk Gazvesi'nin olduğu seferdi. 

Nebi sallallahu aleyhi ve sellem abdest almaya başladığında yüzünü ve ellerini yıkadı, başına mesh etti. Muğira b. Şu'be radıyallahu anh Nebi sallallahu aleyhi ve sellem'in ayaklarını yıkayabilmesi için mestlerini çıkarmak kastı ile eğildiğinde Nebi sallallahu aleyhi ve sellem:

 «Onları bırak, çıkarma!» dedi. «Muhakkak ki ben mestlerimi abdestliyken ayaklarıma giydim.» dedi. 

Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem ayaklarını yıkamak yerine mestlerinin üzerine mesh etmiştir. Aynı şekilde çoraplar ve benzeri şeylerde mestlerdeki hükmün aynısını alır.

Kişi dostunun dini üzeredir. Öyleyse her biriniz, kiminle dostluk kuracağına dikkat etsin

عن أبي هريرة -رضي الله عنه- أَن النبيَّ -صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم- قَالَ: «الرَّجُلُ عَلَى دِينِ خَلِيلِهِ، فَلْيَنْظُر أَحَدُكُم مَنْ يُخَالِل». 

[حسن.] - [رواه أبوداود والترمذي وأحمد.]

المزيــد 

Ebû Hureyre radıyallahu anh'dan merfû olarak rivayet edildiğine göre, Rasûllulah -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur: «Kişi dostunun dini üzeredir. Öyleyse her biriniz, kiminle dostluk kuracağına dikkat etsin.» 

Hasen Hadis - Tirmizî rivayet etmiştir.

Şerh

Ebû Hureyre radıyallahu anh'ın hadisi, insanın, dostunun gittiği yol ve adeti üzerine olduğunu ifade etmektedir. Kişinin, dininde ve ahlakında ihtiyatlı olmak için kiminle dostluk ettiğine bakması ve iyi düşünmesi gerekir.

 

Kişi, dininden ve ahlâkından hoşnut olduğu kimse ile arkadaşlık eder. Kim de böyle değilse ondan uzak durur. Çünkü karakter hırsızdır. Biri ile dostluk yapmak, kişinin halinin düzelmesinde ve bozulmasında etki edicidir. 

Gazali şöyle demiştir: Hırslı olan kimseyle oturmak ve birlikte olmak hırsı harekete geçirir. Zühd sahibi olan kimseyle oturup birlikte olmak dünyada kişiyi zühd sahibi yapar. 

Çünkü karakter benzeme ve yolundan gitmeyle yoğrulmuştur. Karakter ne yapacağını bilmez. 

Sonuç olarak bu hadis, içinde hayrı barındırdığı için insanın seçilmiş değerli kimseler ile dostluk kurmasının yakışık alacağına delalet etmektedir.