Hicret Muhabbeti ve İyiye Yorma

Abdullah İbn Bureyde babasından aktarmaktadır.

Peygamber (s.a.v.) uğurlu, uğursuz yorumu yapmazdı. O sadece iyiye yorardı. Kureyşliler, Medine'ye giderken Allah'ın peygamberini yakalayıp kendilerine getirene yüz deve mükafat koymuşlardı.

Bureyde, Sehm oğulları kabilesine mensup olan ailesinden yetmiş kişi içinde hayvanına bindi. Allah'ın Rasuluyle görüştü. Rasulullah (s.a.v.) ona:

- "Sen kimsin?" dedi. Bureyde:

- Ben Bureyde'yim.

Bunun üzerine Rasulullah Ebu Bekr es-Sıddîk'e:

- "Ebu Bekr! İşimiz kolay [14] ve düzgün oldu, dedi. Rasulullah daha sonra: "Sen kimdensin?" diye sordu. Bureyde:

- Eslem'den, dedi.

Rasulullah (s.a.v.) Ebu Bekr'e:

- "Selametteyiz, [15] zarar görmedik" dedi.

Rasulullah yine:
"Kimlerdensin, Eslem'in hangi kolundan" dedi. Bureyde:

- Sehm oğullarından, dedi. Rasulullah bu defa da:

- "Senin okun [16] çıktı (Sen şanslısın) (Ebu Bekr!) dedi. Bureyde, Rasulullah'a (s.a.v.):

- Sen kimsin? dedi. Rasulullah da

- "Ben, Allah'ın Rasulü Muhammed İbn Abdillah'ım" dedi. Bureyde:

-Allah'tan başka ilah olmadığına, Muhammed'in de onun kulu ve elçisi olduğuna şehadet ederim, dedi.

Bureyde 'yle yanındakilerin hepsi müslüman oldular. Sabah olunca, Rasulullah (s.a.v.):

- "Sancağın olmadıkça Medine'ye giremezsin" dedi.  O da sarığını çözüp bir mızrağa bağladı ve  Rasulullah'm önünde yürüdü.   Rasulul­lah'a:

-Ey Allah'ın Peygamberi! Benim evime ineceksin, dedi. Peygamber (s.a.v.):

- "Şu deveme (nereye çökeceği) emredilmiştir" dedi. Bureyde şöyle demiştir:

-Sehm oğullarını, boyun eğerek zorlamaksızın (savaşsız) müslü­man eden Allah'a hamdolsun. [17]

 Açıklamalar
[14] Rasulullah burada Arapça'da Bureyde kelimesinin kökü olan "Berede" yi kul­lanmıştır ki "kolay oldu" manasına gelmektedir. İşte başlıkta kastedilen tefaul (iyiye yorma) budur. (Mütercimin notu).

[15] Rasulullah (s.a.v.) burada da Eslem'in kökü "Selime" yi kullanmıştır. (Mütercimin notu).

[16] Sehm oğulları ıfadesındeki "Sehm" kelimesi Türkçe'de "ök" manasına gelmek­tedir. Rasulullah (s.a.v.) "Senin okun çıktı" İfadesinde Sehm kelimesini kullanmıştır.

[17] Ahlaku'n-Nubuvve, 949, 969.

Abdurrahman İbnü’l-Cevzi, Ashâbın Dilinden Peygamberimizin Hayatı, Uysal Kitabevi: 219-220.