Vahy Esnasında Muhammed (s.a.s.)’in Kur’an’ı Acele Okumaktan Men Edilmesi

Vahy Esnasında Muhammed (s.a.s.)’in Kur’an’ı Acele Okumaktan Men Edilmesi

TÂ HÂ SÛRESİ 113 – İşte böylece bu kitabı Arapça bir Kur’ân olarak indirdik ve onda uyarı ve tehditlerimizi farklı üsluplarla anlattık. Ta ki insanlar Allah’a karşı gelmekten korunsunlar ve ta ki o, kendilerine bir ibret ve uyanış versin. İbret verecek şey, Kur’ân veya yapılan tehditler olabilir. 114 – Demek ki gerçek Hükümdar olan Allah çok Yücedir. Sana vahyedilmesi henüz tamamlanmadan unutma endişesi ile Kur’ân’ı okumada acele etme ve: “Ya Rabbî! Benim ilmimi artır” de! [23,116; 75,16-19; 114,2] {KM, Çıkış 15,18; İşaya 24,23} Vahyin başlangıcında Peygamber Efendimiz, vahyedilen âyetleri unutmamak için gayri ihtiyari içinden dilini kıpırdatarak tekrarlıyordu. Bu, müteakip âyetleri de bellemesine engel olabilirdi. Allah Teâla Kıyame, 16-18 âyetleriyle unutturmama garantisi verince, Hz. Peygamber rahatladı. Allah, Resul-i Ekremine ilmini artırmasından başka bir şey artırmayı istemesini emretmemiştir. İbn Mes’ud (r.a) bu âyeti okuduğunda: “Ya Rabbî, benim ilmimi, imanımı ve yakinimi (kesin inancımı) artır” diye dua ederdi.  KIYÂMET SÛRESİ 16 – Sana vahyedileni unutmamak için tekrarlarken hemen anında bellemek için dilini kımıldatma. [20,114] 17 – Çünkü vahyi senin kalbinde toplamak ve onu okutmak Bize ait bir iştir. 18 – O halde Biz Kur’ân’ı okuduğumuzda, sen de onun okunuşunu izle. 19 – Ayrıca onu açıklamak da Bize ait bir iştir. (Bu önemli gerçeği, arada belirttikten sonra gelelim esas konumuza). Â’LÂ SÛRESİ 6-7 – Bundan böyle sana Kur’ân okutacağız da sen unutmayacaksın. Ancak Allah’ın dilediği müstesna. Çünkü O, size göre açık ve net olanı da, gizli olanı da pek iyi bilir. Kaynak : Kuran Meali - Prof.Dr. Suat Yıldırım