Evs'le Hazrec kabileleri arasında Muhammed'i (s.a.v.) rahip Ebu Amir'den daha iyi tarif edeni yoktu. Onun yahudilerle tanışıklığı vardı. Onlara din konusunda sorular sorar, yahudiler de ona Resulullah'ın (s.a.v.) özelliklerini ve oranın (Medine'nin) onun hicret yurdu olduğunu söylerlerdi. Daha sonra o Teyma yahudilerine gitti. Onlar. Ebu Amir'e aynı bilgileri verdiler. Bundan sonra da Şama gitti. Hıristiyanlar a sordu, onlar da peygamberin özelliklerini ve onun hicret yerinin Yesrib (Medine) olduğunu söylediler. Ebu Amir: Ben Haniflik dinindeyim diyerek döndü. Bir ibadetgah kurdu ve kendisi rahip oldu. Kendisinin İbrahim'in (a.s.) dininde olduğunu ve peygamberin gelmesini beklediğini iddia etti.
Resulullah (s.a.v.) Mekke'de ortaya çıkınca, ona gitmeyip olduğu yerde kaldı. Peygamber (s.a.v.) Medine ye gelince, hased edip düşman oldu. İki yüzlülük yapmaya başladı. Peygamber'e (s.a.v.) gelip:
- Muhammed! Sen ne ile gönderildin? dedi.
Peygamber (s.a.v.):
- "İbrahim'in dini Haniflik'le" diye cevap verdi.
O:
- Ben de ondayım, dedi.
Peygamber (s.a.v.):
- "Sen onda değilsin" dedi. O:
- Sen O'nu başkası ile karıştırıyorsun, dedi-
Peygamber (s.a.v.):
- "Ben onu beyaz ve temiz olarak getirdim. Yahudi ve hınstiyan alimlerinin sana daha önce benim Özelliklerim hakkında söyledikleri nerede ya?" dedi.
O:
- Sen onların tarif ettikleri kimse değilsin, dedi.
Resuluilah (s.a.v.):
-Yalan söylüyorsun, dedi.
O:
- Yalan söylemiyorum, dedi.
Resuiullah fs.a.v.):
- "Yalancı olanı Allah tek başına ve kovulmuş olarak öldürsün" dedi.
Ebu Amir:
- Amin, öyle olsun, dedi. [30]
Daha sonra Mekke'ye dönüp Kureyş'lerin dinine uyup onlarla birlikte yaşadı. Daha önceki dinini böylece bırakmış oldu.
Başka bir rivayette şöyle denilmektedir:
Taifliler müslüman olunca Şam'a sığındı. Orada kovulmuş olarak, tek başına ve garip bir şekilde Ölmüştür.
24) İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir: Yahudiler, Resuiullah (s.a.v.) gönderilmeden Önce onunla Evs'le Hazrec'e karşı yardım istiyorlardı. Allah Muhammedi Arap'lardan gonderince onu ve daha önceki söylediklerini inkar ettiler.
Muaz İbn Cebel'le Bişr Îbnül-Bera onlara:
-Ey Yahudi topluluğu! Allah'tan korkun ve müslüman olun. Biz müşrikken, Muhammed'le bize karşı yardım istiyordunuz. Onun gönderileceğim söylüyor ve onun özelliklerini anlatıyordunuz, dediler.
- Selam, İbn Mişkem: O, size söylediğimiz kişi değildir. O, bize bildiğimiz birşey getirmemiştir.
Allah Teala onların sözleri hakkında şu ayeti indirmiştir:
"Daha önce kafirlere karşı yardım isterlerken kendilerine Allah katından ellerindeki Tevrat'ı doğrulayan bir kitap gelipte Tevrat'tan bilip Öğrendikleri gerçekler karşılarına dikilince derhal inkar ettiler. İşte Allah'ın laneti böyle inkarcılaradır." [31]
Yani onlar Muhammed'in gelmesiyle müşrik Araplara karşı yardım istiyorlardı. Yardım isteyenler de ehl-i kitab'dı. Yüce Allah Muhammedi gönderip, onun kendilerinden olmadığını görünce, onu inkar ettiler ve onu çekemediler.
Kaynak
[30] Ebu Nuaym, Delailu'n-Nübuvve, 1/18
[31] Bakara Suresi, 89.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder