Os­man Ga­zi’nin, oğ­lu Or­han Ga­zi’ye yap­tı­ğı na­si­hat

Os­man Ga­zi’nin, oğ­lu Or­han Ga­zi’ye yap­tı­ğı “na­si­hat”

“Ey oğul!.. Her iş­ten ön­ce din iş­le­ri­ne dik­kat et... Zi­ra farz­la­ra dik­kat, din ve dev­le­tin güç­len­me­si­ne se­bep­tir... Din iş­le­ri­ni; dik­kat­li ol­ma­yan, iti­ka­dı bo­zuk ve doğ­ru yol­dan ay­rıl­ma­ya yö­ne­len, bü­yük gü­nah­lar­dan ka­çın­ma­yan, he­lâ­le-ha­ra­ma dik­kat et­me­yen se­fih­le­re ve ay­rı­ca tec­rü­be­siz ki­şi­le­re bı­rak­ma, dev­let ida­re­sin­de bu gi­bi ki­şi­le­re iş ver­me!..

Zi­ra; ya­ra­tan­dan kork­ma­yan, ya­ra­tı­lan­dan hiç kork­maz!..

Bü­yük gü­nah iş­le­yen ve bu­nu de­vam et­ti­ren kim­se­de sa­da­kat ol­maz..

Zu­lüm­den ve bid’at­ten sa­kın... Zul­me ve bid’ate teş­vik eden­le­ri dev­le­tin­den uzak­laş­tır... Çün­kü, böy­le­le­ri se­ni ze­va­le uğ­rat­mış olur­lar.

Da­ima ci­had ile dev­le­ti­ni ge­niş­let­me­ye ça­lış... Çün­kü; uzun za­man se­fer olun­maz­sa as­ke­rin şe­ca­ati­ne, re­is­le­rin ve ku­man­dan­la­rın bil­gi, ted­bir ve ma­lû­ma­tı­na ağır­lık ve nok­san­lık ge­lir... Böy­le­ce; se­fer iş­le­ri­ni bi­len­ler ölür gi­der de ye­ri­ne tec­rü­be­siz kim­se­ler ge­lir.

Bey­tü’l-mâ­li ko­ru!..

Dev­le­tin ser­ve­ti­ni ço­ğalt­ma­ya ça­lış.

Şer’i şe­ri­fin öl­çü­sü­ne gö­re; sa­na ait ola­na ka­na­at­le, ih­ti­yaç­la­rın­dan ve ge­rek­li olan­lar­dan baş­ka lü­zum­suz ye­re te­lef et­me, is­raf­tan ka­çın!..

Sa­dâ­kat­le ve Al­lah rı­za­sı için ça­lı­şan dev­let er­kâ­nı­nı ko­ru!... Ve­fat­la­rın­dan son­ra da, böy­le kim­se­le­rin ço­luk-ço­cu­ğu­na bak, ih­ti­yaç­la­rı­nı kar­şı­la!..

Hal­kın­dan, hiç kim­se­nin ma­lı­na te­ca­vüz et­me!..

Ben­den ib­ret al ki;

Bu di­yar­la­ra za­yıf bir bey ola­rak ge­lip, ha­ket­me­di­ğim hal­de bun­ca inâ­yet-i ce­lî­le-i Rab­bâ­ni­ye’ye maz­hâr ol­dum... Sen de be­nim yo­lum­dan git ve bu Din-i Mu­ham­me­dî’yi ve as­hâ­bı­nı, sa­na tâ­bi olan­la­rı ko­ru.

Al­lah (c.c.)’ın hak­kı­nı ve kul­la­rın hu­ku­ku­nu gö­zet... Ve, sen­den son­ra­ki­le­re böy­le na­si­hat et­mek­ten ge­ri dur­ma.

Hal­kı­nı; düş­man is­ti­lâ­sın­dan ve zul­me uğ­ra­tıl­mak­tan ko­ru.

Hak­sız ye­re, hiç­bir fer­de lâ­yık ol­ma­dı­ğı mu­ame­le­de bu­lun­ma.

Hal­kı tal­tif et, hep­si­nin rı­za­sı­nı ka­zan.”