YENİ UFUKLARA YELKEN AÇTIM

Geçen hafta üzüldüğüm bir konu vardı sizlerle paylaşmıştım. Sevgili Gelibolu17 nin "Çok Yönlü Bloger" ödülüne layık görmüş Allah razı olsun ona cevap yazımda bahsetmiştim.

Eski bir talebemin evinin bir dairesini kurs ve sohbet evi olarak vereceğini ve benim gidip sorduğumda dört gün önceden verdik "  dediğini..

Çok üzülmüştüm  nasib değilmiş  dedim ama ogün bugün hep buruk geçti, günlerim hatta bir haftadır dikiş kursuna gidecek gücü kendimde bulamadım canım istemedi...

Netice olarak bu gün dikiş kursuna gittim yarın için hocadan izin aldım ki okulun önün de yemek kermesi yapalım dedim hanımlarda Allah Razı olsun beni kırmadılar tamam herkes neler hazırlıycak kararlar da verildi .

Bu gün hanımlar nedese beğenirsiniz okulun öğretmenleri yürüyüşe gidecekmiş çocuklara okula gelmeyin demişler. Ne yürüyüşüyse anlamadım ama üzüldüm bir gün erteledik.İnşaallah nasibse perşembe günü okulun önünde yemek kermesimiz var..

...derken telefon çaldı. Saniye teyzem telefonda 
-kızım gel kur'an için ev senin. dedi ben afalladım 
-ama başkasına vermiştiniz.dedim
Bir ay mühlet istemişler küçük olduğu için  büyüğünü bulabiliriz belki diye...
Saniye teyzemizin eşide demiş ki;

-Ver onu isteyenlere yani bana,

O kadar sevindim ki Öperim seni ... dediğimi hatırlıyorum..yine de tuttum kendimi  elimden geldiğince ve tekrar hatırlattım benim yüzümden almadınız değil mi ?
-Yok kızım onlar başka yerede bakacaklarmış deyince,
fazla belli etmemeye çalıştım ama çok sevindim ve mutluyum..

Şimdi gelelim asıl meseleye, sıfır daire ben bu daireye halı,  perde en az bir çekyat almam lazım eski istemiyorum miss gibi olmalı temiz ve düzenli..

Evde ki bütün kitaplarımı oraya götürmem lazım kitaplığım yok...en az on koli kitabım var diyebilirim..

Bu evi ısıtma, elektrik ve su giderleri bana ait tabii ki önce Allah'tan sonra cemaatimden her işime yardımcı olmalarını bekliyorum..

Çok tuhaf bir duygu yeni imtihanlara yelken açmış gibiyim kardeşlerim.. Rabbim neyle sınayacak bilmiyorum umarım tüm müslüman kardeşlerimle beraber aşarım ..

Yarın mahşer günün de Rabbim bana derse

-İstedin ben de verdim ne yaptın ? benim için kaç kişi yetiştirdin? hani neredeler? acaba başarabilecek miyim?

Vereceğim cevap şu :

-Ya Rabbi hiç olmazsa ömrümce gayret ettim belki başaramadım ama Allah'ım ömrümü herşeyimi senin yolunda tükettim gecem de senin gündüzüm de senin heryerde sensin..

Böyle işte canlarım sizinle paylaşıyorum gönül dilinizde beni unutmayın Emine Ablanıza dua edin orayı çekip çevirmekten tutunda Kur'an, ilim ve hayır merkezi olsun inşaallah..

Allah cümle mazlum, mahzun  ve islam için çalışanlardan eylesin..

Allah'a emanet olun..
(İnşaallah resimlerini çekip yayınlamayı düşünüyorum en kısa zamanda..)