14 Ocak 2011 Cuma

Al-i İmran 135.ayeti Kerime , tevbe edenler


وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ

Ve ‘çirkin bir hayasızlık' işledikleri ya da nefislerine zulmettikleri zaman, Allah'ı hatırlayıp hemen günahlarından dolayı bağışlanma isteyenlerdir. Allah'tan başka günahları bağışlayan kimdir? Bir de, onlar yaptıkları (kötü şeylerde) bile bile ısrar etmeyenlerdir. (3/135)

Yusuf Ali (English)

And those who,(454) having done something to be ashamed of, or wronged their own souls,(455) earnestly bring Allah to mind, and ask for forgiveness for their sins,- and who can forgive sins except Allah.- and are never obstinate in persisting knowingly in (the wrong) they have done. *

454 The righteous man, when he finds he has fallen into sin or error, does not whine or despair, but asks for Allah's forgiveness, and his faith gives him hope. If he is sincere, that means that he abandons his wrong conduct and makes amends. <br><br>455 Sin is a sort of oppression of ourselves by ourselves. This follows from the doctrine of personal responsibility, as opposed to that of blind fate or of an angry God or gods lying in wait for revenge or injury on mankind.
 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder


Toplam Sayfa Görüntüleme Sayısı