Rasulullah'ın Nasıl Namaz Kıldığı

Rasulullah'ın Nasıl Namaz Kıldığı

895) Hz. Aişe şöyle dedi:

"Rasulullah (s.a.v.) namazına şöyle başlardı:

Subhaneke'llahumme ve bi-hamdik ve tebâreke'smuk ve teâla cedduk velâ ilahe ğayruk. "Ey Allah'ım! Seni teşbih ve tenzih eder, sana hamd ederim. Senin ismin mübarektir ve senin azamet ve celalin pek yüksektir. Senden başka ilah yoktur." [1]

896) Ata şunu anlattı:

Bazı sahabileriyle birlikte otururken, Rasulullah'ın (s.a.v.) nama­zını andık. Ebu Humeyd es-Saîdî şöyle dedi:

Ben aranızda Rasulullah'm namazını en iyi belleyen kişiyim. Tek­bir alırken onun ellerini omzunun hizasına getirdiğini gördüm. Rükû yaparken ellerini dizlerine koyar, sonra sırtını eğerdi. Başını kaldırınca, bütün omurları yerine oturuncaya kadar doğrulurdu. Secde ettiğinde, kollarını yaymadan ve yummadan yere koyardı, ayak parmaklarının uçlanyla kıbleye yönelirdi. İki rekatte oturduğunda, sol ayağının üzerine otururdu. Sağ ayağım dikerdi ve otururdu. [2]

897) Enes şöyle dedi:

"Rasulullah (s.a.v.) namazı hafifletir (kısaltır) ve onu tamamlardı." [3]

898) Salim'in babası şunu söyledi:

"Rasulullah'm namazda iftitah tekbiri alıp rükû yapmak istedi­ğinde ve rükûdan başım kaldırdıktan sonra ellerini omuzlan hizasına kaldırdığını gördüm. Secdeler arasında ellerini kaldırmıyordu." [4]

899) Abdullah Îbnul-Kasim şunu anlattı:

Abdurrahman İbn Ebza'nın yanında oturduk. Size; Rasulullah'm (s.a.v.) namazım göstereyim mi? dedi. Biz de:

-Tamam, göster, dedik.

O, tekbir getirdi, kıraatte bulundu (okudu), sonra rükû yaptı. Her kemik normal şeklini alacak şekilde ellerini dizlerinin üzerine koydu. Sonra her kemik mormal şeklini alacak şekilde ellerini kaldırdı. Daha sonra yine, her kemik yerini bulacak şekilde secde etti. Daha sonra kalktı. Birinci rekatte yaptığı gibi ikinci rekatte de (aynı şeyleri) yaptı.

Daha sonra:

-İşte bu, Rasulullah'ın (s.a.v.) namazıydı, dedi. [5]

 kaynaklar

[1] Tirmizî, Sünen, kitabu's-salah, bab: 65, kitabu'l-vitr, bab: 19; Nesaî, Sünen, bab: 18, tftitahu's-salah; Ibn Mace, Sünen, bab: 1; ikame; Darimî, Sünen, kıtabu's-salah, bab: 33; İmam Ahmed, Musned, IH/50, 69; Darekutnî, I/299.

[2] Buharî, Sahih, kitabu'l-ezan, bab: 83, 84, 85, 141, 145; Müslim, 116, 119; kıta-bu'l-vitr, bab: 23: Tirmızî, Sünen, kitabu'l-mevakit, bab: 76, 110; kitabu's-sehv, bab: 32; Nesaî, Sünen, kıtabu iftitahi's-salah, bab: 1, 2, 3, 86, kitabu's-sehv, bab: 2, 3; İbn Mace, Sü­nen, kitabu'l-ikame, bab: 15, 72; Malık, Muvatta, kitabu'n-nida, hadis: 16, 20; Darimî, Sünen, kitabu's-salah,bab:41!71,92;İmam Ahmed, Musned, 11/8,18,100, 106,132,134,147, IV/ 316.V/337.

[3] Buharî, Sahih, 1/181; Müslim, Sahih, kitabu's-salah, bab: 37; imam Ahmed, Musned, 111/101; Beyhakî, Sünenu'l-Kubra, IH/115; İbn Ebi Şeybe, Musannef, II/54; İbn Mace, Sünen, 985 (bir başka lafızla).

[4] Buharî, Sahih, kitabu'l-ezan, bab: 83; Müslim, Sahih, kıtabu's-salah, bab: 2; Ebu Davud, Sünen, kıtabu's-salah, bab: 115,116,117; Tırmizî, Sünen, kitabu'l-mevakit, bab: 176; Nesai, Sünen, kıtabu iftitahi's-salah, bab: 3, 4, 5, 86; kıtabu't-tatbik, bab: 17, 37, 85, 97; ki­tabu's-sehv, bab: 29; İbn Mace, Sünen, kitabu ikametı's-salah, bab: 15; Darimî, Sünen, kita­bu's-salah, bab: 71; Malik, Muvatta, hadis: 16, 20, en-nıda; İmam Ahmed, Musned, H/8,18, İV/3, 82, 301,316.

[5] Darimî, Sünen, kitabu's-salah, bab: 78. Bakınız: 896 nolu metnin dipnotuna.

Abdurrahman İbnü’l-Cevzi, Ashâbın Dilinden Peygamberimizin Hayatı, Uysal Kitabevi: 411-412.